Monitoring hałasu to długoterminowy i bezobsługowy pomiar dźwięku. Dwa główne rodzaje monitoringu hałasu to monitoring hałasu w środowisku oraz monitoring hałasu w miejscach pracy. Monitoring jest wykonywany przy pomocy systemów monitoringu hałasu, które mierzą hałas w sposób ciągły. Dane z monitoringu hałasu są przesyłane na serwer danych, gdzie użytkownik ma do nich zdalny dostęp przez przeglądarkę internetową lub dedykowane oprogramowanie.
Zgodnie z ISO 1996-2, system monitoringu hałasu to stacja monitoringu hałasu oraz serwer zbierający dane pomiarowe. Częścią systemu monitoringu, są również urządzenia peryferyjne, takie jak stacje monitoringu warunków pogodowych używane przy pomiarze hałasu.
Stacje monitoringu hałasu są konstruowane tak aby spełniać wymagania normy IEC 61672 na 1 klasę dokładności pomiaru. Główne kryteria wpływające na dokładność monitoringu hałasu to te określone w IEC 61672-1, czyli zakres liniowości, odpowiedź kierunkowa i częstotliwościowa, a także zakres temperatur. Dodatkowe wymagania aplikacyjne na pomiar w środowisku są dostosowane do wymogów normy ISO 1996-2. Kryteria te dotyczą użycia GPS do synchronizacji czasu i potwierdzenia lokalizacji pomiaru, analizy widmowej oraz monitoringu warunków pogodowych.
Celem monitoringu hałasu jest dostarczenie danych pomiarowych z danej lokalizacji aby porównać je do obowiązujących limitów dopuszczalnego hałasu.
Głównym przedmiotem monitoringu hałasu w środowisku jest transport komunikacyjny, kolejowy, lotniczy i przemysłowy. Są to główne źródła hałasu.
Wraz z pojawieniem się nowej generacji stacji monitoringu hałasu wprowadzono nowe pojęcie Terminal Monitoringu Hałasu. Zgodnie z definicją, terminal jest to w pełni automatyczne urządzenie do ciągłego pomiaru i zapisu dźwięku ważonego charakterystyką A, oraz widm hałasu. Dodatkowo, terminal monitoringu hałasu zapisuje czynniki pogodowe wpływające na pomiar hałasu, takie jak wiatr, wilgotność, ciśnienie czy opady deszczu.
W trakcie monitoringu hałasu w środowisku, stacja monitoringu hałasu powinna zostać zamontowana zgodnie z normą ISO 1996-2. Mikrofon pomiarowy powinien być umieszczony na wysokości 4m nad ziemią, w odległości 2 m od powierzchni odbijających. W przypadku gdy mikrofon jest zlokalizowany bliżej niż 2 m od powierzchni odbijającej, wówczas odpowiednie współczynniki korygujące powinny być stosowane, przykładowo dla odległości od 0.5 do 2 m korekcja pola swobodnego to -3 dB.
Miejsce pomiaru powinno być wybrane tak, aby zminimalizować wpływ hałasu pochodzącego z nieistotnych lub niepożądanych źródeł dźwięku.
Monitoring hałasu jest zazwyczaj prowadzony na zewnątrz, przez długi okres czasu. Pomiar bezobsługowy polega na nieprzerwanym rejestrowaniu hałasu przez stację monitoringu, bez konieczności angażowania obecności człowieka na miejscu pomiaru.
Dane z monitoringu hałasu są przesyłane przez stacje monitoringu na serwer danych , przesyłane są do centrum rejestracji danych z wykorzystaniem komunikacji zdalnej, a strony internetowe takie jak SvanNET zapewniają dostęp do zebranych informacji oraz zarządzania systemami monitorowania hałasu.
Monitoring hałasu powinien mieć miejsce zawsze wtedy, gdy istnieje ryzyko przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu.
W zależności od lokalnych przepisów, dopuszczalne limity dB dla hałasu w środowisku mogą się różnić. Zazwyczaj dla pory dziennej dopuszczalny limit dB wynosi 65 dBA, a w nocy jest to poziom 55 dBA.
Mikrofony MEMS pozwalają na obniżenie kosztów systemu monitoringu bez utraty jego dokładności. Zastosowanie mikrofonów MEMS zapewnia taką samą dokładność jak stosowanie klasycznych mikrofonów pojemnościowych. Użycie MEMS zapewnia zgodność z wymaganiami normy IEC 61672-1 w zakresie parametrów takich jak liniowy zakres pomiarowy, pasmo częstotliwości, kierunkowość oraz zakres temperaturowy pracy.
Pojawienie się mikrofonów MEMS przełamało blokadę cenową, obniżając średnio o połowę cenę terminali do monitorowania hałasu. Oprócz oszczędności na kosztach NMT, obniżyły się również ceny usług serwisowych. Mikrofony MEMS są odporne na zakłócenia o częstotliwości radiowej (RFI), zakłócenia elektromagnetyczne (EMI), a także odporne na warunki środowiskowe, co pozwoliło na zastosowania monitoringu akustycznego w okresach mroźnych zim i gorących, wilgotnych okresach letnich.
Klasa mikrofonu i klasa miernika poziomu dźwięku są często ze sobą mylone. Chociaż mikrofon jest częścią wymienną (aby umożliwić bezpośrednie wprowadzenie elektrycznych sygnałów testowych) norma IEC 61672-1 nie określa osobnych wymagań dla mikrofonu. Wymagania dotyczące spełnienia parametrów normy IEC 61672-1 stosuje się do miernika poziomu dźwięku wraz z mikrofonem jako do całości. Dlatego też monitor hałasu będzie uważany za spełniający wymagania normy IEC 61672-1 jako całe urządzenie oraz jako miernik poziomu dźwięku wraz z mikrofonem.
Przyszłość monitoringu dźwięku szybko się zmienia, ponieważ wciąż pojawiają się nowe technologie, które pozwalają na dokładniejsze i wydajniejsze sposoby pomiaru i analizy poziomu hałasu. Dla przykładu, ostatnie osiągnięcia w technologii czujników MEMS umożliwiły stworzenie monitorów dźwięku, które mogą nie tylko wykrywać hałas w środowisku, ale także określać kierunek hałasu w czasie rzeczywistym. Ponadto algorytmy sztucznej inteligencji są wykorzystywane do opracowywania bardziej zaawansowanych modeli przewidywania hałasu. Przyszłość monitoringu hałasu będzie więc należeć do technologii opartej na MEMS i sztucznej inteligencji.
Podobne artykuły
